Na obecnym etapie naszej kultury kobiety mają do spełnienia swoje zadanie. Jest nim pełna akceptacja kobiecej natury, nauczenie się doceniania samych siebie jako kobiet oraz uleczenie głębokiego zranienia kobiecości.
Maureen Murdock
Żyjemy w androcentrycznych czasach, w których prym wiedzie pierwiastek męski nastawiony na robienie. Zaś pierwiastek żeński – nastawiony na bycie – został skutecznie zdezawuowany przez wieki patriarchatu. Męskie sprawy uznawane są za ważne, podczas gdy kobiece – za niepoważne. Nasza dualistyczna kultura wyniosła na piedestał umysł, strąciwszy z niego ciało i duszę.
Społecznie pożądane są cechy męskie, takie jak ambicja, produktywność i rywalizacja – te przymioty wynagradzane są wysokim statusem społecznym i materialnym. Kobiety wynagradzane zostają tylko wówczas, gdy upodabniają się do mężczyzn. Same zaczynają odmierzać swoją wartość męską miarką, a swoje naturalne kobiece cechy traktować jako swoje deficyty.
Młoda kobieta może zdawać się osiągać sukcesy, podczas gdy wewnętrznie wykrwawia się na śmierć. Głęboko zakorzeniony lęk przed niższością kobiet sprawia, że wiele młodych dziewcząt uzależnia się od perfekcji, nadmiernej kompensacji i przeciążenia, ponieważ różnią się od mężczyzn. (…)
Maureen Murdock
Niektóre kobiety czerpią wiele dumy z tego, że nauczyły się myśleć, jak mężczyźni, rywalizować z nimi i pobić ich w ich własnej grze. (…)
Wiele z nich prześladuje dominujące poczucie, że nigdy nie będą wystarczająco dobre. Starają się robić więcej, mając nadzieję, że staną się takie jak mężczyźni.
Współczesne kobiety często same, mniej lub bardziej świadomie, odrzucają swoje kobiece cechy jako społecznie mniej akceptowane i wynagradzane. Przyjmują wzorce osobowe swoich efektywnych ojców, odnajdują męskich mentorów i obierają męskie ścieżki zdobywania i metody osiągania. Niestety wiele z nich budzi się w połowie życia wypalonych do cna i odciętych od istoty swojego istnienia.
Obsesyjna potrzeba bycia wciąż zajętą i produktywną pozwala kobiecie nie odczuwać rosnącego poczucia straty. Czym jednak jest ta strata? Osiągnęła wszystko, co zamierzała, ale sukces wymaga wielkiej ofiary ze strony jej duszy. Jej relacja z własnym wewnętrznym światem jest nadszarpnięta.
Maureen Murdock
Wieloletnie negowanie i wypieranie swojej kobiecej natury może być opłakane w skutkach jeśli chodzi o zdrowie psychiczne i fizyczne, ponieważ zadaniem ludzkiego ciała jest dawanie informacji zwrotnych na temat jakości życia. Ciało jest głosem intuicji i wewnętrznej mądrości – jeżeli widzi, że daliśmy się zapędzić w kozi róg, nie zawaha dać o sobie znać.
Jak integrować swoją kobiecość?
1. Dobrowolne odosobnienie
Pozwól sobie codziennie na czas samej ze sobą, na bycie zamiast robienia, medytację, rozpoznawanie swoich myśli, emocji i pragnień. Poświęć sobie czas, uwagę i ciekawość. Buduj ze sobą relację pełną miłości, troski i szacunku.
2. Dziki taniec
Tańcz, jakby nikt nie patrzył. Włącz ulubioną muzykę, może rytm bębnów, i zacznij wsłuchiwać się w swoje ciało. Jakiego ruchu mu brakuje? Jakiej ekspresji teraz potrzebuję? Puść wszystko, nie oczekuj od siebie doskonałości. Przestań się cenzurować. Po prostu poczuj rytm i tańcz, jak Ci w duszy gra.
3. Radosna twórczość
Czy kiedyś pisałaś, rysowałaś, malowałaś, a może z wielką pasją zamykałaś świat w swoich autorskich kadrach zdjęć? Czy grałaś na instrumencie, śpiewałaś, szyłaś sobie kolorowy płaszcz lub robiłaś cokolwiek innego, co odżywiało Twoją duszę? Wskrześ to. Dzisiaj.
Kobieta musi dążyć do tego, by gorąco płonąć, płonąć pasją, słowami, ideami i pragnieniem tego, co naprawdę kocha, cokolwiek to jest. (…) Zbyt często odwracamy się od kociołka, od pieca. Zapominamy, że trzeba obserwować, dokładać drewna, mieszać.
Clarissa Pinkola Estes
4. Opieka (nad sobą)
Zadbaj o swoje ciało, umysł i duszę. Wysypiaj się, odżywiaj, oddychaj pełną piersią. Bądź ze sobą w troskliwym kontakcie i pytaj siebie – dlaczego tak się czuję? Czy to, co robię jest w zgodzie ze mną? Czy ta decyzja posłuży mi czy zaszkodzi? Czy teraz jestem niezbędna sobie czy reszcie świata?
Gdziekolwiek się obrócimy, ktoś lub coś czegoś od nas chce, czegoś potrzebuje, czegoś się domaga. (…) Wciąż chcemy komuś lub czemuś służyć. Ale jeśli to nie jest kwestia życia i śmierci, poczekajmy, zastanówmy się. (…) Nie wykarmimy własnym mlekiem wszystkich naokoło.
Clarissa Pinkola Estes
5. Odpoczynek w przyrodzie
Przyroda to nasze naturalne środowisko, w którym ludzki układ nerwy czuje się najlepiej. Jesteśmy tu dla siebie nawzajem. Czerp energię z zasobów Matki Ziemi – uziemiaj się, podziwiaj wschody i zachody słońca oraz wsłuchuj się w śpiew ptaków i wycie wilków. Odpłacaj się Jej miłością, troską i szacunkiem za te wszystkie cuda.
6. Odważny rozwój
Wylizuj rany, uzdrawiaj traumy i odważnie idź do przodu. Poszukuj nowych ścieżek, rozwiązań, wiedzy, a nawet bardziej przyjaznych struktur społecznych, jeśli zmęczyłaś się już ciągłym odbijaniem głową od szklanych sufitów w piramidalnych hierarchiach korporacyjnych. Nie daj się zniewolić na zbyt długo. Nie zapominaj zakwitnąć po każdej zimie.
Kiedy w pełni zdamy sobie sprawę z doznanych urazów, kiedy je uczcimy i upamiętnimy, otwiera się przed nami droga pełni i rozwoju. A właśnie do rozwoju jesteśmy stworzone. Pełnia życia, nie tylko jałowe trwanie jest przyrodzonym prawem kobiety.
Clarissa Pinkola Estes
7. Kręgi kobiet
Strukturą sprzyjającą kobiecej energii jest pozbawione hierarchii koło. A Tobie być może jest teraz potrzebne poznanie i pokochanie innych kobiet, aby poznać i pokochać kobiecość w samej sobie. Odnajdź swoje kobiece plemię, swoją duchową grupę wsparcia i rozwoju, choćby w mediach społecznościowych.
A jeśli potrzebujesz wsparcia ode mnie,
skorzystaj z kodu rabatowego 50% KOBIETA ważnego do końca marca.
Źródła:
- Murdock Maureen, „Podróż bohaterki”
- Pinkola Estes Clarissa, „Biegnąca z wilkami”
